Ինչպե՞ս և ինչու՞ Ցուկերբերգը դարձավ Zuck&Berg. մտավոր ռեսուրսը` դարի ամենապահանջված արտադրանք

Zuck&Berg ընկերության հիմնադիրներ Աշոտ Հովակիմյան և Արման Ղազարյան

-Ինչպե՞ս  է առաջացել այս կազմակերպությունը ստեղծելու միտքը և ինչու՞ է ընտրվել հենց այս անունը:

-Այս հարցը մեզ տալիս են գրեթե բոլոր պատվիրատուները: Միտքը շատ պատահական է ծնվել. կար 7-8 տարվա փորձ գովազդային ոլորտում աշխատելու ու կար մեծ ցանկություն շուկայում ինչ-որ բան փոխելու: Ստեղծվել է այդ բազայի հիման վրա ու դրանով էլ, երևի թե, բացատրվում է այս շեշտակի հաջողությունը, որի տակ շատ ծանր աշխատանք է դրված, որը դրսից այդքան չի երևում: Դրսից ավելի թեթև վիճակներ են երևում, բայց իրականում լուրջ աշխատանք է տեղի ունենում: Այստեղ հավաքված են մասնագետներ, որոնք իրենց գործի պրոֆեսիոնալներն են ու իրար հետ համախմբվածությունն ու ընդհանուր նպատակ ունենալը էլ բերում է լավ արդյունքի: Իսկ ինչ վերաբերում է անվանը, քանի որ ամենասկզբից էլ ուղղվածությունը թվայինի հետ է կապված եղել` միտված է եղել օնլայն տիրույթում կոնտենտ ստեղծելուն, որոշվել է Ցուկերբերգի անունը` որոշակի փոփոխություն արված: Բրենդի անվանումներ ստեղծելու բավականին մեծ փորձ ունեինք և գիտեինք, որ անուն ստեղծելն ամենաբարդ խնդիրներից է, ու ինչքան խորանանք, այնքան ավելի բարդ է դառնալու անվանման կտորը, դրա համար Արմանի հետ սրճարանում միանգամից որոշեցինք, որ պետք է կազմակերպությունը կոչվի Zuck&Berg: Հաճախ մարդիկ կարծում են, որ Zuck-ը ես եմ, իսկ Berg-ն Աշոտը, բայց նման գաղափար չենք դրել, այդուհանդերձ քաղաքում այս տարբերակը շարունակվում է քննարկվել:

-Ի՞նչ է պետք նման կազմակերպություն ունենալու համար:

-Նման կազմակերպություն էլ չի կարող ոչ մեկն ունենալ: Իսկ նման գործունեությամբ զբաղվել ու հաջողել կարող է այն թիմը, որը պատրաստ է ոչ մի բարդության առջև չկանգնել ու վստահ լինել, որ մի ճանապարհի սկզբին է, որի վերջն ինքը տեսնում է: Պետք է հասկանա` ուր է գնում ու ինչի համար է դա անում: Եթե ինչ-որ մեկը որոշել է ուղղակի գումար աշխատել , ապա սա իր համար սխալ ուղղություն է: Եթե մարդը չունի ստեղծագործ հոգի, որն իրեն խեղդում է և ուզում  արտահայտվել, ապա այստեղ, իմ կարծիքով, ինքն անելու բան չունի: Հակառակ դեպքում իր մոտ կարող է ստացվել մինչև այն պահը, երբ ինքը կհանձնվի:

-Որո՞նք են ձեր հիմնական մրցակցային առավելությունները:

-Մենք շուկայական հետազոտություն չենք անում, որ ասենք ինչն է պակասում շուկայում, բիզնես տեսանկյունից դա ներդնենք ու առաջ տանենք, այլ մենք ավելի շատ աշխատում ենք, այսպես ասած, для души ու դա էլ տալիս է այն պոտենցիալը, որն արտահայտվում է մրցակցային առավելությամբ: Այսինքն` դա ավտոմատ ստացվում է: Մենք օրգանիկ ձևով ռեալիզացնում ենք մեր ստեղծագործական պոտենցիալը, որն ամենաշատն արտահայտվում է կրեատիվի ու դիզայնի մեջ, ու դա էլ մեզ համար դառնում է մրցակցային առավելություն: Մրցակցային առավելություն է նաև մեր վերաբերմունքը մեր գործին, որը հնարավոր չի կլոնավորել: Մեր թիմի վերաբերմունքը աշխատանքին ամենամեծ մրցակցային առավելությունն է, մնացածը դրա արտահայտումներն են:

—Որքա՞ն  է մեծ հավանականությունը այս կամ այն արտադրանքի դեպքում հաջողելու, չէ՞ որ ամեն կրեատիվ մոտեցում չէ, որ բոլորի կողմից միանշանակ է ընդունվում:

-Ավելի շատ հարցը նրանում է, թե ի՞նչ է կրեատիվը ու ի՞նչ կոնտեքստում ենք այն օգտագործում: Եթե կրեատիվն, օրինակ, ինչ-որ հավես բան է, որը բոլորին ուրախացնում է ու մարդկանց մոտ տպավորություն է , թե դա կրեատիվ է, դա իրականում շատ տարբեր ընկալումներ կարող է ունենալ: Մեր պատկերացմամբ կրեատիվը խնդրի ինչ-որ այլընտրանքային լուծում է: Եվ թե դա ոնց է ընկալում հասարակությունն այդքան էական չէ այստեղ, որքան էական է, թե ոնց է ընկալում թիրախային լսարանը: Այսինքն` արտադրանքի համար ստեղծված 2 տարբեր կրեատիվ լուծումներից մեկը կարող է հանրությանը դուր գալ, մյուսը` ոչ: Բայց դուր եկած տարբերակը կարող է չաշխատի բիզնես տեսանկյունից, իսկ մյուսը շատ լավ աշխատի:

-Քանի՞ տեսակ ծառայություն եք մատուցում այս պահի դրությամբ:

-Եթե ընդհանուր ասենք` բրենդի ստեղծումից մինչև բրենդի առաջարկի մատակարարումը շուկայում: Այդ ամբողջ ցիկլի ծնունդից մինչև հաջողություն վարում ենք այդ գործընթացն ու դրա ապահով ընթացքը: Այսինքն` մարդը գիտի, որ եթե մենք ենք զբաղվում իր կազմակերպությամբ, նշանակում է այն ապահով ձեռքերում է: Ուրախալի է, որ մտավոր ռեսուրսն ու ժամանակը գնալով դառնում են գնահատելի: Այս գործի մեջ 2 կարևոր գործոն կա.

• Երբ դու անում ես մի բան ու դրա դիմաց վարձատրվում ես
• Երբ դու քո արածը տեսնում ես տարատեսակ կրիչների վրա:

-Հետաքրքիր է`ինչպե՞ս է ստեղծվում այս կամ այն միտքը, որտեղի՞ց է սկսվում ստեղծագործական գործընթացը:

-Ամենասկզբից, երբ հանդիպում ենք պատվիրատուին, այս թիմից կոմունիկացվող ցանկացած մարդու ուղեղ սկսում է աշխատել: Այսինքն` ինքն արդեն պատկերացնում է տարատեսակ հետաքրքիր լուծումներ: Այստեղ աշխատողների մոտ արդեն այն օրինաչափությունն  է, որ ցանկացած բան տեսնելիս` ինչ-որ մեկի հագուստը, պատին կախված նկարը, ուղեղը սկսում է ստեղծագործական գործընթաց: Ու երբ ինքը փոխանցում է ինֆորմացիան թիմին, այդ պահից սկսած այդտեղ է սկսվում գործընթացը: Այս ամենը սիստեմավորվում է, որ ուղղորդված ու հստակ լուծումներին ուղղված  գործընթաց տեղի ունենա:

-Ի՞նչ դժվարություններ ու ոլորտին հատուկ խնդիրներ կառանձնացնեիք:

-Առաջինը սուբյեկտիվիզմն է: Իրականում սա այնպիսի արտադրանք է, որ երբ դու ներկայացնում ես, մարդը կարծում է, որ գլոբալ ինքն էլ կարող էր դա մտածել, բայց երբ նստում ու որոշում է ինչ-որ բան մտածել, շատ խնդիրներ են առաջանում մոտեցումների տեսանկյունից: Երկրորդը ճիշտ խնդիր վերցնելն է: Շատ պատվիրատուներ դժվարանում են խնդիրը ճիշտ ձևակերպել, չգիտեն` ինչ են ուզում: Ու հենց պրոֆեսիոնալության կտորն է, որ դու կարողանաս ճիշտ հասկանալ ու ուղղորդել: Հնարավոր է` այդ մարդուն այդ արտադրանքը պետք չէ. մենք չենք վախենում այդ մադկանց ասել, որ ավելի լավ է այս պահին այս կամ այն բանը չանել: Քանի որ մեզ մոտ առաջին պլանում գումար աշխատելը չէ, այլ օգտակար լինելն է դիմացինին, մեզ թույլ ենք տալիս պատվիրատուներին ասել, որ միգուցե այս բանն այս պահին չանի: Շատ հաճախ պատվիրատուները զարմանում են, բայց մեզ համար սա սկզբունքային գիծ է: Մենք սիրում ենք անել այն, ինչին հավատում ենք:

-Առաջինն ի՞նչ հարց են ձեզ ուղղում պատվիրատուները:

-Ինչու՞ եք դուք այսքան համեստ ու ինչու ցույց չեք տալիս այն , ինչ իրականում կա ձեր ներսում. մինչև հիմա կայք չունեք, ձեր էջում այդքան շատ ցույց չեք տալիս, բայց երբ հանդիպում ենք ու նայում աշխատնքները, հասկանում ենք, որ երևի ինչ-որ պատճառներ կան դրանք ցույց չտալու: Բայց իրականում ուղղակի գերծանրաբեռնվածություն կա, անընդհատ մեծացման ու ընթացիկ աշխատանքների գործընթաց կա, ու մենք ավելի հակված ենք նայել դեպի ներս . մենք աշխատում ենք մեր պահանջմունքներից ելնելով, այլ ոչ թե ինչ-որ բան ինչ-որ մեկին ցույց տալու կամ ապացուցելու համար, ու կարծում եմ այդ մոտեցումը ցանկացած մարդու կամ թիմի համար կարևոր պետք է լինի:

-Որտե՞ղ եք տեսնում ձեր կազմակերպությունը 5 տարի հետո:

-Մենք տեսնում ենք մեր կազմակերպությունն աշխարհում իր դիրքն  ունեցող տեղում: Դա չի չափվում ո ՛չ ֆինանսով, ո ՛չ պատվիրատուների քանակով, այլ այն պատասխանատվությամբ, որն այս կազմակերպությունը վերցնում է իր վրա իր պատվիրատուներին սպասարկելու տեսանկյունից: Չափումներն այս դեպքում էլ էլի ուղղված են դեպի ներս:

Հեղինակ` Ժաննա Ավագյան