Ռեստորանային բիզնեսում ամենակարևոր խնդիրներից մեկը հաջողված մենյու կազմելն է: Մենյուի օպտիմալացման և այն իդեալական դարձնելու համար հաճախ մեծ գումարներ և ժամանակ է ծախսվում: Մենյուն ուսումնասիրելու համար մարդիկ սովորաբար ծախսում են 109 վայրկյան: Ռեստորանները գիտեն դա և այնպես են կազմում իրենց մենյուն, որ ոչ մի վայրկյանն իզուր չանցնի:Ճանաչված ռեստորաններից շատերը դիմում են նեյրոմարքեթինգային հնարքների` հաճախորդներին համոզելով պատվիրել մեծ շահույթ բերող ուտեստներ: Շատերը գիտեն գինու քարտերի մեթոդի մասին. ռեստորանները հաճախ առաջարկում այն գինին, որը բերում է ամենամեծ շահույթը, երկրորդն այն, որն էժան է: Սա հաշվարկված է այն այցելուների համար, ովքեր չեն ուզում ագահ երևալ, բայց ամեն դեպքում ցանկանում են խնայել:
Ներկայացնենք նեյրոմարքեթինգի 6 մեթոդ, որով ռեստորաններն ազդում են հաճախորդների վրա:
Ճաշատեսակների դասավորության հերթականություն
Ուսումնասիրություններն ապացուցել են, որ հիմնականում մարդիկ պատվիրում են ցուցակի սկզբում եղած ճաշատեսակները (այցելուների 35%-ը պատվիրում է առաջին ճաշատեսակը): Այդ պատճառով առավել եկամտաբեր ճաշատեսակները լինում են մենյուի սկզբում, իսկ ոչ այդքան եկամտաբերները՝ ներքևի հատվածում կամ ցանկի վերջում: Սա կոչվում է «Հաջորդականության ազդեցություն» (Serial Position Effect):
Ընտրության պարադոքս
Չափազանց լայն ընտրության հնարավորությունը կարող է հանգեցնել ոչ բավարար ընտրության: Կարճ մենյուն ավելի մեծ հնարավորություն է տալիս հաճախորդին համոզելու ընտրել թանկ ուտեստ:
Արժույթի նշանի բացակայություն
Սա համեմատաբար վերջերս առաջացած թրենդ է: Եթե դուք մենյուի մեջ նշում եք սթեյքը 2500, այլ ոչ թե «2500 դրամ», ապա դա թուլացնում է գումարի հետ կապված ասոցիացիաներն ու քչացնում է այսպես կոչված «վճարման ցավը» (Pain of Paying):
«Ծուղակի» ավելացում
Հիմնական ուտեստներին արժեքով մոտ, բայց ինչ-որ չափանիշներով նրանց զիջող կամ պարզապես թանկ ուտեստ ավելացնելով` ռեստորաններն ավելի գրավիչ են դարձնում մնացած կետերը:
Նկարում պատկերված ճաշացանկի առաջին մասում ներկայացված է «Թարմ պաստաներ» բաժնի ամենաթանկ, բայց առավել անսովոր ու հետաքրքիր տարբերակը: Մյուս պաստաների մեծ մասը գնով մոտ են առաջինին և դրանք շահութաբեր տարբերակի համար ծառայում են որպես «դեկոր» (Decoy):
Էջի դասավորություն
Շատ ռեստորաններ ծանոթ են «ոսկյա եռանկյունի» (Golden Triangle) մեթոդին: Օգտվողն առաջին հերթին նայում է մեջտեղի հատվածին, հետո վերին աջ անկյունին, և վերջում վերին ձախ անկյունին: Համապատասխանաբար պատրաստվում է մենյուն, որը հավելվում է վիզուալ օգնող մասնիկներով` սահմանագծեր, ստվերներ: Այդ ամենն արվում է անհրաժեշտ հատվածի նկատմամբ ուշադրություն գրավելու համար:
Կրեատիվ նկարագրություն
Ուսումնասիրությունները ցույց են տալիս, որ նկարագրության մեջ «մայրիկ», «տատիկ» և հարազատ այլ բառեր ավելացնելն ավելի գրավիչ է դարձնում մենյուն: Դա պայմանավորված է մետաֆորների ազդեցությամբ (Metaphor Efect). մենք հասկանում և ավելի լավ հիշում ենք մեր երևակայությունն ակտիվացնող տեքստերը: Ահա թե ինչու կարող եք մենյուներում հանդիպել «սիրելի տատիկի խնձորի կարկանդակ» նկարագրությունը: Հաճախ կարելի է հանդիպել նաև, ըստ էության անիմաստ, բայց դրական ազդեցություն ունեցող ածականներ, օրինակ՝ «թարմ աղցան», «գյուղական միս» և այլն: Լավ օրինակ է պետերբուրգյան ռեստորաններից մեկի ճաշացանկը:
